skip to main |
skip to sidebar
verhuizen naar de zon
wil ik soms,
maar hebben ze daar ook wind?
want wat fijn om hier te wonen
waar bomen op de vest de wind
hoorbaar maken
en
waar golven in het water de wind
zichtbaar maken
en klein of groot
't is de wind die vleugels geeft aan 't lijf,
alle reclame ten spijt!
zon en wind
warme en uitgelaten lach
stralend en waaiend
in klein en groot
levens die al meer dan 20 jaar samen gaan
de een wat langer
de ander wat korter
levens die steeds meer andere snelheden krijgen
levens die steeds meer andere samenstellingen krijgen
met 2
of met 4
of met nog meer
maar dan vinden we weer een avond
- want heen en weer Torino -
is nu ook weer niet zò ver
en dan gaan die levens weer even aan dezelfde snelheid
en de samenstelling lijkt in eeuwen niet gewijzigd
een avond waarvan we hoopten dat hij niet zou eindigen
een avond waaraan de herinnering nog lang zal blijven
vriendschap dus,
en heel veel genieten
en heel veel lachen
en heel veel onszelf zijn
en heel veel …
of hoe vriendschap goud waard is!
een 1ste leerjaars zoon
met een wens
schrijven met een vulpen
(soms kruipen genen waar ze niet gaan kunnen)
zaterdagse boodschappen
leveren niet 1 maar wel 2 vulpennen op
met als resultaat een vraag van de jongste
'zijn dit dan de batterijtjes voor de vulpen?'
2 kleine lijfjes
samen onder 1 dons
2 kleine lijfjes
1 veel te warm
1 als koestering voor kleine broer
wat een knuffelgeweld zo vroeg op de ochtend
een bloggeboren uit noodzaakgeboren uit tegengif voor werkdrukgeboren uit het verlangen naar schoonheidgeboren om die kleine koesteringen niet te vergeteneen blogvergeten in maandenvergeten door werkdruk en tijdsgebrek en ...vergeten ondanks mijn verlangen naar schoonheidvergeten ondanks mijn mooie-woorden-zoektochteen mailtje in mijn inboxdat 'wakker worden' zegt ,) !wat is er die maanden veel veranderdfijne collega's als medicijn voor werk dat soms op sluipend gif lijktfijne vriend als klankbord voor mijn woordenzoektochteen mailtje in mijn inboxvragend... lezend door mijn koesteringendenk ikhmm, toch maar terug op zoek gaan naardat kleine dat alledaags genietentoch maar terug verwoorden hierdie kleine bron van energiedie herinneringen levend/lezend houden